Szkarlatyna nazywana także płonicą, to choroba zakaźna o przebiegu wysypkowym. Najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym. Co ciekawe, szkarlatyny nie obserwuje się u niemowląt do szóstego miesiąca życia. Jest tak dlatego, gdyż takie dziecko ma w sobie jeszcze aktywne przeciwciała przekazane przez matkę w czasie ciąży. Bakterie tej choroby zazwyczaj przenoszone są drogą kropelkową, choć możliwe jest również zarażenie poprzez kontakt z osobą, która choruje na zwykłą anginę, której powodem są paciorkowce.
Najwięcej zachorowań zauważa się jesienią i zimą.
Objawy szkarlatyny.
Na początku możemy zauważyć ból gardła, kaszel, wymioty, wysoką gorączkę, bóle głowy oraz przyspieszone tętno. Migdałki stają się bardziej czerwone i powiększone. W czwartym dniu język przybiera kolor malinowy. Charakterystyczna, drobnoplamista wysypka pojawia się w drugim bądź trzecim dniu od zarażenia. Wysypka początkowo widoczna jest pod pachami i w pachwinach. Następnie rozprzestrzenia się na całe ciało omijając okolice ust i brody. Na skórze chorego pojawiają się niewielkie kropki, które możemy porównać do łebka od szpilki. Najbardziej widoczne jest to na brzuchu, na piersiach i w okolicach wcześniej wspomnianych pachwin. Po kilku dniach wysypka ustępuje. Po około dwóch tygodniach możemy zauważyć płatowe łuszczenie się skóry na dłoniach i na stopach. W ostrym przebiegu tej choroby możemy zauważyć zaburzenia w pracy układu krążenia. Zdarza się zapalenie mięśnia sercowego.
Leczenie szkarlatyny u dzieci.
Szkarlatynę (płonicę) leczy się metodami farmakologicznymi. Przez co najmniej dziesięć dni podawana jest choremu penicylina. Jeżeli stwierdzi się, że pacjent jest chory na penicylinę, zamiennie stosuje się antybiotyki z grupy makrolidów. Jeśli po kilku dniach podawania leków objawy ustąpią, nie przerywamy kuracji. Przebieg choroby koniecznie należy konsultować z lekarzem. Dzięki temu łatwiej unikniemy powikłań po tej niebezpiecznej chorobie. Jeśli dziecko raz uporało się ze szkarlatyną, powinno być uodpornione na tą chorobę do końca życia. Zdarzały się przypadki ponownego zachorowania, jednak było to bardzo rzadko. Aby wspomóc leczenie farmakologiczne, podawajmy dziecku duże ilości płynów i pokarmów w postaci płynnej i półpłynnej. Ogromny ból gardła obecny w przebiegu płonicy sprawia, że przyjmowanie pokarmu w postaci stałej, będzie dla chorego dziecka niemożliwe. Warto, aby po kuracji dziecko jeszcze przez tydzień nie wychodziło z domu. Jego odporność jest wtedy osłabiona. Przebywanie na zewnątrz naraziłoby go na kontakt z bakteriami, co jest bardzo niewskazane.
